بر اساس اطلاعات اداره ملی آمار جمهوری خلق چین، در دو ماه ابتدایی شروع همه‌گیری ویروس کرونا در این کشور، که بدترین دوره همه‌گیری در چین محسوب می‌شود، فروش خالص کالاهای مصرفی در این کشور بیش از 20 درصد کاهش یافت. به همین دلیل، رونق‌بخشی به فعالیت‌های اقتصادی از مجرای تحریک مصرف داخلی به اولویت اول دولت‌های محلی در این کشور تبدیل شد. بر این اساس، در برخی از شهرهای مهم چین، دولت‌های محلی با همکاری سکوهای تجارت الکترونیکی در حال پرداخت میلیاردها یوان کمک هزینه به شهروندان به شکل ژتون‌های دیجیتالی هستند.

چین در تلاش برای مهار گسترش ویروس کرونای جدید (کوید-19)، اقدامات پیشگیرانه جدی‌ای را برای قرنطینه و جلوگیری خروج مردم از خانه انجام داده است. از زمان آغاز بحران در تعطیلات سال نوی چین، مراکز خرید، رستوران‌ها، سینماها و اماکن توریستی و کارخانه‌ها تعطیل‌شده است. این مسئله نگرانی‌هایی درزمینه‌ی رشد اقتصاد چین ایجاد کرده است. بااین‌حال، هم‌زمان بااینکه برخی از صنایع در چین به دلیل شیوع ناگهانی کوید-19 در رکود موقت قرارگرفته‌اند، اقتصاد دیجیتال پررونق چین، نقش مهمی در مهار خطرات ناشی از ویروس کوید-19 و اثرات منفی آن بر اقتصاد ایفا نموده است.

شیوع سریع کویید ۱۹ در جهان موجب جهش ناگهانی تقاضای بعضی کالاها در همه جای دنیا شده است و این امر در کنار مداخله مخرب سوداگران، فشار مضاعفی به شبکه توزیع کالا وارد کرده است و افراد زیادی در تامین حداقل‌های لازم برای حفاظت از سلامتی خود با مشکل مواجه شده‌اند. برای اطمینان از توزیع درست و به‌هنگام کالاها به متقاضیان واقعی در کشور چند سامانه توزیع ملزومات بهداشتی مقابله با شیوع ویروس کرونا در بعضی استان‌های محدود ایجاد شده است.

آدمی در مرز بین هستی و نیستی، جهان مرئی و نامرئی، واقعیت و رؤیا، هشیاری و ناهشیاری، خاطره و پیشگویی قرار دارد و هستی او همواره بین نومیدی و امید در نوسان است. حس فقدان مهم‌ترین سرچشمه امید به شمار می‌رود. جهانی را تصور کنید که کوچکترین فقدانی در آن نباشد و همه چیز سر جای خود قرار داشته باشد، در این جهان به چه چیزی می‌توان امید بست؟ امید و فقدان مثل «بالا» و «پایین» هم‌بودِ یکدیگرند؛ هر جا فقدان و محرومیت است امید هم هست. اما خیر و شر چگونه می‌توانند هم‌بود هم باشند؟

کاربرد فناوری‌های جدید توسط چین در مبارزه با COVID-19 تأثیرات به‌سزایی داشته است. فناوری تجاری‌سازی‌شده 5G نقش درخشانی در حوزه بهداشت و درمان، آموزش، رسانه و سایر زمینه‌ها داشته است.

درحالی‌که سازمان‌هایی همچون WHO (سازمان بهداشت جهانی) و UN (سازمان ملل) منابعی برای تسهیل پژوهش درباره بیماری کوید ۱۹ اختصاص داده‌اند، نگاه‌های بسیاری به هوش مصنوعی دوخته شده است تا مگر بتواند از شدت بحران بکاهد. جوامع علمی دنیا به تکاپو افتاده‌اند تا راه‌حلی قرن بیستمی برای مشکلی قرن بیستمی بیابند.

در روزهایی که رییس‌جمهور آمریکا همه چیز را درباره‌ شیوع ویروس کرونا تکذیب و تحت کنترل اعلام می‌کرد، این ویروس در حال فراگیرشدن و نفوذ در نقاط مختلف جهان بود تا فاجعه‌ای در عصر تکنولوژی برای ابرشرکت‌های تجاری جهان در حوزه‌ های‌تِک به وقوع بپیوندد.

اکنون در میانه داستانی علمی‌ـ‌تخیلی قرار داریم که سویه تراژیک آن روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. وحشت، انزوا، بی‌اعتمادی و تردیدی که ویروس کرونا با خود به همراه آورده است، سابقه‌ای در حیات زیسته بسیاری از ما ندارد. زمانی استالین گفته بود «مرگ یک انسان تراژدی است، اما مرگ میلیون‌ها انسان فقط آمار است». آمارها هیچ‌گاه واقعیت فی‌نفسه پدیده‌ها را چنان که باید و شاید منعکس نمی‌کنند، بلکه همواره ابزاری برای حکمرانی به شمار می‌روند.

طی شیوع جهانی ویروس کرونا، سازمان بهداشت جهانی نقش مهمی را ایفا می‌کند. این سازمان به مرکزی برای جمع‌آوری اطلاعات، تهیه توصیه‌ها، انجام تحقیقات و تدوین گزارش‌های مبتنی بر واقعیت و هماهنگی واکنش کشورها به عالم‌گیری ویروس کرونا تبدیل شده است. همین مسئله باعث شده است که این سازمان به هدف جذابی برای حملات سایبری تبدیل شود. در مدت زمانی که از همه‌گیری جهانی این ویروس می‌گذرد، حملات سایبری به این سازمان بیش از دو برابر گذشته شده است.

با شیوع کرونا استفاده از ابزارهای مجازی بیش‌ از پیش توصیه می‌شوند. این ابزارها می‌توانند بستری جایگزین فراهم کنند برای کارهایی که قبلا به‌نحو حضوری انجام می‌شدند. یکی از این کارها آموزش است که قبلا در کلاسِ مدرسه‌ها و تالارِ دانش‌گاه‌ها رخ می‌داد، ولی حال در بستر وب انجام می‌شود. گرچه آموزش مجازی فواید زیادی دارد، و خصوصا در شرایط فعلی می‌تواند راه‌گشا باشد، نباید از محدودیت‌های آن نیز غافل شد و بی‌محابا آن را تجویز کرد.