آیا بلاک‌چین موجب تحولی اساسی در آینده نظام رای‌گیری می‌شود یا صرفاً پیشرفتی روبه‌رشد خواهد بود. این فناوری، چه دلالت‌هایی برای آینده دموکراسی خواهد داشت؟

دولت و عامل‌های محلی برای آنکه بتوانند اقتدار خود را در فضای مجازی بازتولید کند، باید بتوانند در شبکه‌ی اطلاعاتی-تکنیکی-هنجاری مجازی مشارکت کند. مرجع اصلی اقتدار سنتی دولت، نیازی است که جامعه به دولت دارد. در شکل مدرن، دولت از طریق نهادهای گوناگون علمی و آموزشی و مالی توانسته است مرجعیت سیاسی-اجتماعی-اقتصادی‌اش را حفظ کند.

نوع خاصی از اطلاعات گمراه‌کننده پیرامون انتخابات، مربوط به تحریف یا دستکاری داده‌های نظرسنجی است. در شدیدترین نمونه‌ها، نظرسنجی حتی انجام هم نمی‌شود و داده‌های آن سر هم بندی‌ می‌شوند و متأسفانه رسانه‌ها غالباً «نتایج» این نظرسنجی‌ها را بدون هیچ‌گونه تردیدی منتشر می‌کنند.

یکی از اتفاقات جالب در حوزه فضای مجازی که مدت زیادی نیز از آن نگذشته است، جریان سرشاخ شدن دولت استرالیا با غول فناوری شرکت گوگل است. دولت استرالیا در پرده اول این ماجرا به منظور افزایش درآمد ناشران محلی اخبار، گوگل را مجبور تقسیم کردن درآمد ناشی از انتشار این اخبار با آن‌ها نمود و از آن‌جایی که طبیعتا با مخالفت این شرکت مواجه می‌شد، او را تهدید به حذف موتور جستجوی گوگل در کشور خود کرد.

بدیهی به نظر می‌رسد که انتخابات توانایی ایفای نقشی پر‌رنگ، چه سازنده و چه مخرب، در وضعیت شناختی و روانی مردم دارد. در این نوشته به عنوان نمونه و اختصار نقش احتمالی پیامدهای انتخابات بر تاب‌آوری شناختی اجتماع ایران را بررسی می‌کنیم.

مرکز سیاست‏گذاری سایبری دانشگاه استنفورد در سال 2019، گزارشی را با عنوان «ایمن‏‌سازی انتخابات در آمریکا» منتشر کرده است که با جمع‌‏آوری و تحلیل علل و چگونگی بروز حملات سایبری، دستورالعمل‌‏هایی را برای تقویت صیانت (سلامت و استقلال) از انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 ایالات متحده ارائه کرده است.

چشم ها دریچه‌های روح هستند و می‌توانند اطلاعات فراوانی درمورد ما فاش کنند، مخصوصا وقتی که یک الگوریتم یادگیری‌ماشینی ما را زیرنظر دارد.

اگرچه ممکن است به نظر برسد که فیس‌بوک با داشتن 2.6 میلیارد کاربر روزانه در اینستاگرام ، واتس اپ ، مسنجر و شبکه‌های اجتماعی نامدار آن، بر فضای رسانه های اجتماعی مسلط است؛ عنوان پرکاربردترین پلتفرم رسانه‌های اجتماعی در ایالات متحده به یک رقیب دیگر در سیلیکون‌ولی می رسد.

اشکالات نرم‌افزاری موجود در برنامه‌های چت سیگنال، فیسبوک و گوگل به مهاجمان اجازه می‌دهد تا از کاربران جاسوسی کنند. آسیب‌پذیری‌های موجود در چندین برنامه موبایلی دارای قابلیت ویدئوکنفرانس به مهاجمان اجازه می‌دهد بدون اجازه و بدون اینکه تماسی از طرف فردی صورت پذیرد، به محیط اطراف کاربران گوش دهند.

احتمالاً میزان مواجهه افراد با اخبار جعلی، که غالباً نیز متوجه آن نمی‌شوند، بسیار قابل‌توجه است. برای مثال، تخمین زده می‌شود که در هفته‌های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری 2016، از هر چهار آمریکایی یک نفرشان از وب‌سایت‌های اخبار جعلی بازدید کرده است. در این نوشتار کوتاه به بررسی مسئله انتخابات و اخبار جعلی خواهیم پرداخت.