عمل افشاگری عبارت است از انتشار عمومی اطلاعات یک نهاد، با مباشرت یا مساعدت عمدی یکی از اعضای فعلی یا قبلی آن و با هدف نشان دادن سوء عملکرد بالفعل یا بالقوه آن نهاد.
به گزارش
روابط عمومی پژوهشگاه فضای مجازی؛ جلسه سوم دوره آموزشی بررسی مهم‌ترین سویه‌های فلسفی- اخلاقی فضای مجازی به تاریخ پنج‌شنبه 28 بهمن توسط دکتر مسعود صادقی استادیار و عضو گروه اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به همت گروه مطالعات اخلاقی پژوهشگاه برگزار شد. دکتر صادقی در این جلسه اظهار داشت: عمل افشاگری عبارت است از انتشار عمومی اطلاعات یک نهاد، با مباشرت یا مساعدت عمدی یکی از اعضای فعلی یا قبلی آن و با هدف نشان دادن سوء عملکرد بالفعل یا بالقوه آن نهاد.
وی ادامه داد: حال که تعریف افشاگری را دانستیم می‌توانیم بر روی این مسئله متمرکز شویم که افشاگری بر چند نوع است، تاریخچه و زمینه آن چیست و موانع تحقق آن کدام است؟ همین مسئله ما را با دو نوع افشاگری مواجه می‌سازد: افشاگری درونی و افشاگری بیرونی . مزیت افشاگری درونی این است که به نهادها این فرصت را می‌دهد تا پیش از برملا شدن حقایق و بدنامی‌های ناشی از آن، به نوعی مشکل را حل کنند. به بیان دیگر، تنها آن زمان افشاگری بیرونی ضرورت می‌یابد که افشاگری درونی ناکافی یا کم اثر باشد. اما حقیقت تلخ این که افشاگری درونی، رواج چندانی ندارد و کمتر مورد استقبال افشاگران قرار می‌گیرد. عجیب‌تر آنکه این اتفاق در حالی روی می‌دهد که افشاگری بیرونی معمولا واکنش‌های سخت‌تر و خطرناک‌تری را برای افشاگران درپی دارد. چه بسا یک محیط کاری نقدپذیر و مبتنی بر اعتماد، زمینه افشاگری‌های بیرونی را کاهش بدهد. افشاگری بیرونی به شدت خطرناک است و می‌تواند کلیت یک نهاد یا ساخت اجتماعی را درهم بریزد و هرقدر که زمینه آن کمتر فراهم شود، برای افشاگران و افشاشوندگان بهتر خواهد بود.
گفتنی است جلسه چهارم این دوره آموزشی پنج‌شنبه 12 اسفند ماه برگزار شد.
نظر کاربران
