سلامت از راه دور (Telehealth) استفاده از فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی دیجیتال مانند رایانه‌ها و دستگاه‌های تلفن همراه برای ارائه، دسترسی و مدیریت خدمات مراقبت‌های سلامت از راه دور است. برای ارائه‌دهندگان خدمات سلامت، سلامت از راه دور ممکن است شامل استفاده از نرم‌افزار کنفرانس ویدیویی برای ارائه مشاوره حضوری و روان‌درمانی به مراجعان، استفاده از داده‌های الکترونیکی و ابزار مدیریت رکورد مراجع، استفاده از فناوری‌های پوشیدنی و اپلیکیشن‌ها باشد.
پژوهشگاه فضای مجازی؛ با استفاده از منشور اخلاقی
[1]NASW توصیه می‌شود قبل از شروع یک فعالیت سلامت از راه دور، ارائه‌دهندگان از ملاحظات اخلاقی زیر آگاه باشند.
ارائه‌دهندگان خدمات قبل از پیگیری هر رویه جدید ازجمله استفاده از فناوری در ارائه خدمات باید از شایستگی خود در این حوزه اطمینان حاصل کنند. ارائه‌دهندگان خدمات سلامت باید خدمات خود را فقط در محدوده تحصیل، آموزش، مجوز، گواهینامه، مشاوره دریافت شده، تجربه تحت نظارت، یا تجربه حرفه‌ای مرتبط ارائه دهند. این امر شامل درک چالش‌های ارتباطی ویژه هنگام استفاده از فناوری و داشتن توانایی اجرای استراتژی‌هایی برای رسیدگی به این چالش‌ها است.
- تعیین اینکه آیا Telehealth بهترین روش ارائه خدمات است یا نه
تصمیم
گیری برای اجرای خدمات سلامت از راه دور باید تصمیمی باشد که از دریچه بهترین منافع مشتری اتخاذ شود. ممکن است همه مشتریان گزینه‌ای ایده آل برای خدمات از راه دور نباشند. طبق آیین‌نامه اخلاقی
NASW، ارائه‌دهندگان خدمات باید ترجیحات مراجعین
[2]، را در نظر بگیرند. اگر مراجعین مایل به استفاده از خدمات ارائه‌شده از طریق فناوری نیستند، ارائه‌دهندگان خدمات باید به آن‌ها کمک کنند تا روش‌های جایگزین خدمات را شناسایی کنند.
سایر ملاحظات مهم شامل توانایی مراجعین برای ارائه رضایت است: یعنی توانایی فکری، عاطفی و فیزیکی مراجعین برای استفاده از فناوری برای دریافت خدمات؛ و توانایی مراجعین برای درک مزایا، خطرات و محدودیت‌های بالقوه چنین خدماتی
[3]. علاوه بر این ارائه‌دهندگان خدمات باید «…توانایی فرهنگی، زیست‌محیطی، اقتصادی، ذهنی یا فیزیکی، زبانی، و سایر موضوعاتی را که ممکن است بر ارائه یا استفاده از این خدمات تأثیر بگذارد، ارزیابی کنند.»
[4]
- اطمینان از دارا بودن مجوز و بیمه کافی برای ارائه خدمات سلامت از راه دور
قبل از شروع یک فعالیت سلامت از راه دور، ارائه‌دهندگان خدمات باید مجوزهای مناسب را در منطقه‌ای که به‌طور فیزیکی در آن فعالیت می‌کنند، و منطقه‌ای که مشتری در زمان دریافت خدمات به‌طور فیزیکی در آن قرار دارد، دریافت کنند. ارائه‌دهندگان خدمات مسئول اطمینان از برخورداری از مجوز مناسب برای فعالیت سلامت از راه دور در داخل کشور خود و در سراسر حوزه فعالیت هستند. تأمین بیمه مسئولیت حرفه‌ای که خدمات ارائه‌شده توسط ارائه‌دهنده را پوشش می‌دهد، یک نکته مهم است که باید موردتوجه قرار گیرد.
- انتخاب یک پلتفرم امن و سازگار با استانداردهای محرمانگی و حفاظت از حریم خصوصی
هنگام انتخاب یک پلتفرم برای ارائه خدمات سلامت از راه دور، ارائه‌دهندگان خدمات باید دستورالعمل‌های اخلاقی مربوط به حریم خصوصی و محرمانگی را در نظر بگیرند، این استانداردها به تدابیری که باید برای محافظت از محرمانگی هنگام برقراری ارتباط الکترونیکی رعایت شود، به‌ویژه استفاده از رمزگذاری، فایروال‌ها، و رمزهای عبور و غیره می‌پردازد. به‌طورکلی پلتفرم‌هایی که برای مراقبت از راه دور استفاده می‌شود باید مطابق با استانداردهای ویژه این حوزه به‌عنوان‌مثال استاندارد HIPAA باشد.
- ملاحظات مربوط به پرداخت خدمات و الزامات مالی
ارائه‌دهندگان خدمات باید یک ساختار هزینه "منصفانه و معقول" را تعیین کنند و اطمینان حاصل کنند که صورتحساب‌ها دقیق هستند، و ماهیت (اینکه چه کسی خدمات را در پلتفرم ارائه کرده است) و میزان خدمات ارائه‌شده را منعکس می‌کنند. ملاحظات اضافی برای پرداخت و صورتحساب برای خدمات سلامت از راه دور شامل تعیین هرگونه دستورالعمل سلامت از راه دور است که باید برای پرداخت‌کنندگان شخص ثالث مانند شرکت‌های بیمه و سازمان‌های دولتی و غیره رعایت شود.
علاوه بر این، مجدداً استاندارد مربوط به حریم خصوصی و محرمانگی، به ارائه‌دهندگان خدمات توصیه می‌کند که «گام‌های معقولی برای محافظت از محرمانه بودن ارتباطات الکترونیکی، ازجمله اطلاعات ارائه‌شده به مشتریان یا اشخاص ثالث» بردارند. این راهنمایی مستلزم تعیین این است که آیا محدودیت‌هایی برای محرمانگی هنگام انتخاب پلتفرم‌های پرداخت الکترونیکی و کسب رضایت مناسب برای استفاده از آن‌ها وجود دارد یا خیر.
- اجرای استانداردها، سیاست‌ها و رویه‌های فناوری
ارائه‌دهندگانی که خدمات سلامت از راه دور را ارائه می‌کنند، باید یک خط‌مشی سلامت از راه دور ایجاد کنند و آن را با مشتریان در میان بگذارند. خط‌مشی‌ها و رویه‌های سلامت از راه دور باید شامل موارد زیر باشد:
- اصل رضایت آگاهانه: کسب رضایت آگاهانه برای ارائه خدمات سلامت از راه دور
- اصل تضاد منافع: تعیین مرزهای روشن و مناسب هنگام استفاده از فناوری، طبق استانداردهای مربوط به تضاد منافع، که ارائه‌دهندگان را راهنمایی می‌کند تا از ارتباط با مراجعین با استفاده از فناوری (مانند سایت‌های شبکه‌های اجتماعی، چت آنلاین، ایمیل، پیام‌های متنی، تلفن و ویدئو) برای اهداف شخصی یا غیر مرتبط با کار اجتناب کنند.
- اصل حفاظت از حریم خصوصی و محرمانگی: افشای رویه‌هایی برای رسیدگی به نقض محرمانه بودن یا دسترسی غیرمجاز به اطلاعات مشتری مطابق با قوانین قابل‌اجرا و استانداردهای حرفه‌ای.
در حال حاضر، استانداردها و کدهای اخلاقی سلامت از راه دور در برخی کشورها وجود دارد که باید هنگام توسعه خط‌مشی‌ها و رویه‌های فناوری برای عملکرد سلامت از راه دور موردتوجه قرار گیرد.
- ایجاد یک طرح پشتیبان برای شرایط اضطراری
به ارائه‌دهندگان توصیه می‌شود که «تلاش‌های منطقی» برای اطمینان از تداوم خدمات در صورت قطع شدن خدمات انجام دهند. به‌این‌ترتیب، ارائه‌دهندگان باید در صورت بروز اختلال در ارتباطات الکترونیکی ازجمله قطع برق یا از دست دادن سیگنال اینترنت هنگام ارائه خدمات از راه دور، در مورد طرح‌های اضطراری با مشتریان صحبت کنند. این طرح پشتیبان ممکن است شامل داشتن تلفن ثابت برای ارتباط با مشتریان در صورت قطع اتصال به اینترنت باشد، نکته‌ای که باید به آن توجه نمود ایمن‌سازی شناسایی و کسب رضایت برای تماس اضطراری (قطعی اینترنت و ...) در صورت غیبت غیرقابل توضیح ارائه‌دهنده خدمات یا مشتری باشد.
- دریافت مشاوره در صورت نیاز
ارائه‌دهندگان خدمات سلامت ملزم به رعایت اخلاقیات در هنگام استفاده از فناوری هستند. این امر مستلزم همراهی و پایبندی به مجوزها، قوانین و سایر مقررات و دستورالعمل‌های مربوطه است. گاهی اوقات، ممکن است نیاز به همفکری و مشاوره از یک متخصص فناوری اطلاعات، یک وکیل یا همکار حرفه‌ای دیگر با تخصص و شایستگی مناسب باشد.
نفیسه صالح‌نیا (دنشجوی دکتری اقتصاد سلامت دانشگاه تربیت مدرس)
تهیه شده در گروه مطالعات اخلاقی پژوهشگاه فضای مجازی
[1] National Association of Social Workers (NASW) یک سازمان حرفه‌ای در ایالات متحده است. مجمع نمایندگان NASW در سال 1996 آیین‌نامه اخلاقی NASW را تصویب کرد، که به عنوان راهنمای رفتار حرفه‌ای روزمره کارکنان خدمات اجتماعی در نظر گرفته شده است. این کد شامل چهار بخش است. بخش اول، «مقدمه»، رسالت و ارزش‌های اصلی حرفه را خلاصه می‌کند. بخش دوم، "هدف منشور اخلاقی NASW"، مروری بر کارکردهای اصلی کد و راهنمای مختصری برای برخورد با مسائل یا معضلات اخلاقی در عملکرد اجتماعی ارائه می‌کند. بخش سوم، «اصول اخلاقی»، اصول اخلاقی گسترده‌ای را بر اساس ارزش‌های اصلی حرفه خدمات اجتماعی ارائه می‌کند. در بخش آخر «استانداردهای اخلاقی»، شامل استانداردهای اخلاقی خاصی برای هدایت رفتار مددکاران اجتماعی و ارائه مبنایی برای قضاوت است. ویرایش 2018 منشور اخلاقی شامل 19 تغییر است که به مسئولیت‌های اخلاقی در هنگام استفاده از فناوری می‌پردازد.
[2] 1.02, Self-Determination
[3] 1.03(f)(g), Informed Consent
[4] 1.05(d), Cultural Awareness and Social Diversity
نظر کاربران
