تاریخ خبر: ۱۴۰۲/۱۱/۱۵زمان خبر: ۱۲:۳۲تعداد بازدید: ۲۰۷ چهارمین جلسه از سلسلهنشستهای «علوم انسانی و فضای مجازی» پژوهشگاه برگزار شد
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فضای مجازی فناوری راهبردی هوش مصنوعی عملکردی شبیه هوش و ذهن انسان یا فراتر از ذهن انسان دارد و ماشینها، سیستمها و رباتها با مجهز شدن به آن، عملکردی شبیه عملکرد انسان یا فراتر از عملکردهای انسان پیدا میکنند. بهدنبال گسترش بهکارگیری هوش مصنوعی در متن زندگی افراد، سؤالات مختلفی درباره آینده استفاده از آن و مسائل اخلاقی و حقوقی مرتبط با آن در ذهن کاربران و متخصصین ایجاد شده است. درهمینراستا چهارمین جلسه از سلسلهنشستهای علوم انسانی و فضای مجازی با عنوان «الزامات اخلاقی و قانونی توسعه هوش مصنوعی در ایران» با ارائه دکتر بهروز مینایی بیدگلی، استاد تمام دانشگاه علموصنعت و دبیر ستاد توسعه فناوریهای هوش مصنوعی توسط هسته مطالعات علوم انسانی فضای مجازی در روز شنبه 14 بهمنماه ساعت 14 بهصورت حضوری و آنلاین برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فضای مجازی فناوری راهبردی هوش مصنوعی عملکردی شبیه هوش و ذهن انسان یا فراتر از ذهن انسان دارد و ماشینها، سیستمها و رباتها با مجهز شدن به آن، عملکردی شبیه عملکرد انسان یا فراتر از عملکردهای انسان پیدا میکنند. بهدنبال گسترش بهکارگیری هوش مصنوعی در متن زندگی افراد، سؤالات مختلفی درباره آینده استفاده از آن و مسائل اخلاقی و حقوقی مرتبط با آن در ذهن کاربران و متخصصین ایجاد شده است. هوش مصنوعی که اکنون دیگر فراتر از حد یک فناوری پیچیده ظاهر شده و همچنان روبهگسترش است، تأثیر قابلتوجهی بر زندگی بشر خواهد داشت و مسائل و موضوعات گسترده و متنوعی در ذیل آن ایجاد میشود. تدوین سند اخلاق هوش مصنوعی توسط یونسکو در سال 2020 و نیز تدوین سند راهبردی اخلاق هوش مصنوعی در بسیاری از کشورها در کنار اسناد راهبردی آنها ضرورت پرداختن جدی به این مسئله را در ایران اسلامی نشان میدهد. درهمینراستا هسته مطالعات علوم انسانی پژوهشگاه فضای مجازی در نشستی با حضور دکتر بهروز مینایی، استاد تمام دانشگاه علموصنعت و دبیر ستاد توسعه فناوریهای هوش مصنوعی به بررسی الزامات اخلاقی و قانونی استفاده از هوش مصنوعی در مقام تولید و مصرف در کشور پرداخت.
در این جلسه ابتدا محمدمهدی نصر هرندی مدیر گروه مطالعات اخلاقی پژوهشگاه و دبیر علمی نشست به ایراد سخنانی پیرامون موضوع نشست و معرفی سخنران پرداخت. پس از آن مینایی سخنرانی خود را با ارائه تفاوتهای کلیدی و نیز خدمات متقابل حوزههای اخلاق، قانون و فقه آغاز کرد و به ارائه تعریفی از هوش مصنوعی و نیز گستره آن در زندگی امروز بشر پرداخت. بخش اصلی نشست با این پرسش آغاز شد که آیا باید نگران توسعه هوش مصنوعی باشیم؟
استاد دانشگاه علموصنعت در پاسخ به پرسش فوق خطرات هوش مصنوعی را از نگاه هوش مصنوعی به سه دسته کوتاهمدت (مانند حریم خصوصی، سوگیری، جابهجایی مشاغل و جعل عمیق)، میانمدت (مانند اختلالات اقتصادی و اجتماعی، جنگهای خودمختار، مسئولیتپذیری و مغایرت با ارزشهای انسانی) و بلندمدت (مانند دگرگونی هویت انسانی، ازدسترفتن عاملیت انسانی، وابستگی به اکو سیستم هوش مصنوعی و القای سبک زندگی منهای خدا) تقسیم کرد و به بیان هریک از آنها پرداخت. وی همچنین نگاهی به برخی آمارهای جهانی پیرامون این خطرات داشت.
دبیر ستاد توسعه فناوریهای هوش مصنوعی در پایان سخنرانی خود اشارهای به ظرفیتهای هوش مصنوعی برای مقابله با چالشهای اجتماعی و محیطی و ایجاد جهانی پایدارتر و عادلانهتر داشت و به ارائه شش سناریو برای ساخت آیندهای مثبت براساس هوش مصنوعی پرداخت.
درانتها هرندی خلاصهای از نکات کلیدی سخنران را ارائه کرد و جلسه با پرسشها و نقدهای حاضران پیرامون موضوع نشست ادامه یافت.
اخبار مرتبط
نظر کاربران
