خشونت از مواردی است که هر کشوری با هر دین یا مکتبی قوانینی برای جلوگیری از آن دارد؛ چرا که مذموم بودن خشونت فی الجمله از موارد مورد اتفاق بین تمامی ادیان و مکاتب اخلاقی با هر تعریفی از اخلاق است؛ خواه اخلاق را امری مطلق و تغییرناپذیر بدانیم و یا آن را امری نسبی و قابل تغییر. با این حساب مذموم بودن آن به طور مطلق مورد تأیید عمده ادیان و مکاتب اخلاقی نیست. به عنوان نمونه مکتب نتیجه‌گرا و فضیلت‌گرا و دین مبین اسلام خشونت را مطلقا امر ناپسندی ندانسته و در برخی موارد آن را اخلاقا جایز و بلکه واجب می‌دانند. در مقام عمل نیز می‌بینیم که در هر کشوری برخی بی‌اخلاقی‌ها با توجه به اهمیتی که در دین و فرهنگ آن جامعه داشته است، جرم‌انگاری شده و تحت عنوان جرم در قانون ذکر شده است. به دنبال آن نیز قوانینی برای مقابله با مجرمان و مجازات آن‌ها وضع شده که خود این مجازات مصداقی از اِعمال خشونت البته از نوع ممدوح است. مسئله قابل بحث تعیین مصادیق مذموم و ممدوح خشونت است که نیاز به تعریف ماهیت و چیستی این مفهوم دارد. در گزارش پیش رو برآنیم تا خشونت را به لحاظ ماهوی تبیین کرده و پس از آن ارتباط میان اخلاق و خشونت را در فضای مجازی و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی بررسی نماییم. در این بررسی ملاحظه خواهیم کرد که تکالیف و منافع کاربر در صورت تعارض با یکدیگر چالش‌های مهمی برای او به وجود آورده، وی را دچار تحیر می‌کند و همین دو عامل سبب حرکت او به سمت بداخلاقی‌های رایج در فضای مجازی به‌خصوص خشونت می‌شود.
روش تحقیق در این گزارش به صورت کتابخانه‌ای بوده و در مقام ارائه و تدوین به صورت توصیفی- تحلیلی ارائه شده است. شایان ذکر است که با توجه به آن که موضوع مطالعه میان‌رشته‌ای می‌باشد، برای غنای هرچه بیشتر بحث از‌‌ منابع و نظریات علوم اخلاق، حقوق، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی استفاده مطلوب صورت گرفته است.